2021 Droogvallen op het wad

droogvallen-wad-1

Donderdag 13 mei

Om half 8 met de Crullevaer vertrokken uit Enkhuizen, waar ik woensdagavond met de trein naartoe was gekomen. Het eerste stuk konden we in een keer aan de wind richting Stavoren varen. Helaas draaide de wind steeds verder naar het noorden, waardoor we flink moesten kruisen om in Makkum te kunnen komen. Het in aanbouw zijnde windpark onder de afsluitdijk hebben we van alle kanten aangevaren, vrij frustrerend.. De wind zwakte steeds verder af, maar op het moment dat we het motortje erbij wilden zetten nam hij sterk toe, waardoor we toch maar op zeil zijn blijven doorkruisen.
Uiteindelijk kwamen we om 16:45 aan in de gemeentehaven, net op tijd voor de steigerborrel. We hadden achterin voorbij de visboer afgesproken met onze instructeur Peter, maar de rest was vooraan ‘in de val gelokt’ door de andere groep etappers die rondje Noord-Holland zouden gaan doen. Daar zijn we het evenement gestart met een gezellige steigerborrel met alle etappers, aangevuld met lekkere kibbeling van Jos en Ellen.
Peter had de voorgaande dagen het wad al verkend en een mooie plek uitgekozen om te kunnen droogvallen. In het zonnetje heeft hij aan onze groep (en een paar extra nieuwsgierigen) uitgelegd hoe we moesten varen, hoe het droogvallen gaat en waar we op moesten letten.
droogvallen-wad-2
Vrijdag 14 mei

Toen we de sluis in voeren lag de rest van de groep al op ons te wachten, zodat we meteen geschut konden worden voordat om 7 uur de stremming voor pleziervaart inging. Na de draaibrug hebben we liggen wachten tot het tij gunstig genoeg was om later bij hoger water een plaat over te kunnen steken. Ruim 2 uur en een stuk taart later zijn we in colonne achter Peter aan gevaren naar de droogligplek, drie uur verderop. Daar begon het spannendste deel: wadpoten installeren en wachten tot ze de bodem raakten.

De Diepgang lag als eerste vast, en dwars op de rest doordat wij nog verder draaiden door de stroming. Het was rustig weer en we lagen beschut tussen platen, dus we lagen rustig voor anker. Iets voor 15 uur begon bij ons het bonken op de bodem, maar na een paar minuten werd het alweer rustig en was er alleen nog maar geklots.
Om 17u stond er nog een laag water, maar veel mensen gingen van boord om door het water bij de andere schepen te gaan kijken; de bikkels op blote voeten, de anderen met laarzen. Om ons heen begon het droog te vallen dus daar kwamen alle vogels (vooral meeuwen..), maar helaas geen zeehondjes gezien.

Een uurtje later was het 'droog' (nog wel een stuk natter dan ik had verwacht, dus laarzen waren wel nodig). De Beluga maakte van de situatie gebruik om de boot te dsc00291poetsen. De Trekvogel had hun kajuittafeltje op het wad gezet als borreltafel, dus daar werd goed gebruik van gemaakt.

 Na wat rondgelopen te hebben kwam ineens van alle kanten het water opzetten, echt bizar om te zien hoe snel dat gaat. Een uur later kwamen we los en konden we nog net voor het donker met z’n allen voor anker om rustig de nacht door te brengen.

Zaterdag 15 mei

Om 9 uur werden de ankers opgehaald en begonnen we aan de terugweg. Nadat we de plaat hadden overgestoken en vlak voordat we weer in een vaargeul kwamen, zagen we ineens 2 kopjes boven water. De zeehondjes waren lekker aan het zwemmen en duiken, erg leuk om te zien!
De kom voor de sluis lag al helemaal vol met boten, dus ons clubje heeft gewacht op de volgende schutting. Helaas bleek ook die heel vol, dus het kostte heel wat puzzelwerk voordat de deuren eindelijk dicht gingen. In de sluis hebben we afscheid genomen van de Diepgang, die direct naar Hoorn ging. Met de anderen zijn we in Makkum nog gezellig gaan lunchen, waarna onze wegen scheidden.
De naamloze Merel ging binnendoor naar Workum, de Beluga naar thuishaven Marina Makkum, de Trekvogel naar het zuiden, de Vormt bleef in Makkum, en wij besloten om ook nog maar wat verder naar het zuiden te gaan vanwege de voorspellingen voor de volgende dag. We zijn tot de Marina Stavoren gekomen, al hebben we wel het hele stuk op de motor gevaren omdat er nauwelijks wind was. Dat betekende ook ontzettend veel vliegjes... wat een rotbeestjes; ze gaan liever dood dan dat ze weg moeten vliegen, dus wapperen hielp niet veel..
Na een lekker warme douche waar ik inmiddels wel aan toe was heerlijk geslapen.

Zondag 16 mei

Na een ontbijt met verse broodjes zijn we vertrokken naar Enkhuizen. De boeienlijn buiten Stavoren was net niet bezeilbaar, maar daarna hebben we een heel stuk heerlijk gezeild. Achter ons een blauwe lucht met een enkel wit wolkje, maar voor ons een hele donkere lucht. Je raad het al; daar kwam behoorlijk wat uitvallen, tot hagelstenen aan toe. Maar bij het binnenvaren van de haven werd het gelukkig weer droog.
We waren nog geen 5 minuten aangekomen of liepen Henk en Bob uit de rondje N-H groep al tegen het lijf. Ook de Pyrolyse lag weer in zn box, en ik had geluk dat Aonne en z’n vrouw mij met mn zware tas wel wilden afzetten bij het station.

Een geslaagd weekend, ik ben weer een paar mooie ervaringen rijker!

13-16 mei 2021
Cynthia Crul

 

© 2025 Etapclub Nederland